Category: Uncategorized @el

Κείμενο που βρέθηκε θαμμένο στο χώμα σε υπόγειο ανακτόρου, σε άγνωστο αλφάβητο, που χρονολογείται από μία εποχή για την οποία τα στοιχεία είναι ελάχιστα: Ο κυκλικός πήλινος Δίσκος της Φαιστού, της αρχαίας αυτής πόλης στη νότια Κρήτη έχει όλα όσα προσελκύουν δεκάδες αρχαιολόγους που θέλουν να λύσουν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ανθρωπότητας. Μετά από περισσότερο από έναν αιώνα μελέτης, αφού ο δίσκος της Φαιστού βρέθηκε το 1908 από τον Ιταλό Λουΐτζι Περνιέ και τώρα φυλάσσεται στο αρχαιολογικό μουσείο του Ηρακλείου, τα ερωτήματα παραμένουν περισσότερα από τις απαντήσεις. Ο δίσκος φτιάχτηκε στην Κρήτη; Σε ποια γλώσσα είναι γραμμένος; Ποια ήταν η χρήση του; Τίποτε από αυτά δεν έχει βέβαιη απάντηση, αν και υπάρχουν θεωρίες συνωμοσίας που ισχυρίζονται ακόμα και ότι αποτελεί το αρχαιότερο κείμενο του κόσμου. Αυτό φυσικά δεν ισχύει, αφού ο δίσκος της Φαιστού χρονολογείται από το δέκατο έβδομο περίπου αιώνα π.Χ. ενώ, για παράδειγμα, η σφηνοειδής γραφή της αρχαίας Σουμερίας και τα ιερογλυφικά της Αιγύπτου άρχισαν να χρησιμοποιούνται την τέταρτη χιλιετία προ Χριστού. Και τι ξέρουμε τελικά για το δίσκο; Πιθανότατα δεν είναι γραμμένος στην ελληνική γλώσσα (χωρίς καμία βεβαιότητα ασφαλώς). Το αλφάβητό του αποκαλείται Γραμμική Α, που δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί, σε αντίθεση με τη μυκηναϊκή (και απόλυτα ελληνική) Γραμμική Β, την οποία και μπορούμε να διαβάσουμε. Οι υπόλοιπες γνώσεις μας γι’ αυτόν είναι αρχαιολογικές λεπτομέρειες, ενώ δεν λείπουν και οι εικασίες και τα αυθαίρετα συμπεράσματα. Το σίγουρο είναι ότι οι αρχαιολόγοι θα μείνουν απασχολημένοι για πολύ καιρό ακόμα. Ξενοδοχεία Κρήτη – AKS Minoa Palace

 Μύθοι και Αλήθειες για τα Οφέλη της Πορτοκαλάδας

 Ο χυμός πορτοκάλι θα σε γιατρέψει από το κρύωμα και τη γρίπη, ο χυμός πορτοκάλι είναι δυναμωτικός, ο χυμός πορτοκάλι σου φτιάχνει το αίμα, ο χυμός πορτοκάλι περιέχει αντιοξειδωτικά, ο χυμός πορτοκάλι έχει Βιταμίνη C. Αυτές τις φράσεις τις ακούμε συνεχώς. Το μεσογειακό κλίμα, μάλιστα, και η Ελλάδα ευνοούν την ανάπτυξη της πορτοκαλιάς και η Αργολίδα ίσως και να παράγει τα πιο γλυκά πορτοκάλια. Είναι όμως η πορτοκαλάδα η θαυματουργή εκείνη τροφή που μοιάζει να λύνει όλα τα προβλήματα υγείας και διατηρεί τον οργανισμό σε καλή κατάσταση; Η απάντηση είναι ναι και όχι. Γενικά κάνει καλό ο χυμός πορτοκάλι; Ναι! Είναι πλούσιος σε βιταμίνη C και φυτικές ίνες, ενώ περιέχει και ίχνη Βιταμίνης Α και Β-6, Καλίου και Ασβεστίου. Υπό την προϋπόθεση ο χυμός να περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερο από το πορτοκάλι. Σουρωμένος χυμός είναι μάλλον ζαχαρόνερο με γεύση πορτοκάλι.

Παχαίνει η πορτοκαλάδα; Όσο και ένα τυπικό αναψυκτικό. Ένα μικρό ποτήρι χυμού ή αναψυκτικού περιέχει περίπου 40 θερμίδες. Ο χυμός όμως προσφέρει και τόσα άλλα, ενώ ένα αναψυκτικό τίποτα. Αποτρέπει η πορτοκαλάδα το κρυολόγημα; Όχι ακριβώς. Μια μελέτη του 2007 έδειξε ότι σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής οι άνθρωποι που έπιναν χυμό κρυολογούσαν με την ίδια συχνότητα με εκείνους που δεν έπιναν. Υπό ακραίες συνθήκες (πολύ κρύα κλίματα, έντονη σωματική άσκηση) όμως η πορτοκαλάδα μοιάζει να βοηθά. Να πίνουμε λοιπόν πορτοκαλάδα; Ασφαλώς! Κάθε μέρα! Έχουμε καθημερινή πρόσβαση σε φρέσκα γλυκά πορτοκάλια από το Άργος, το Ναύπλιο, το Πόρτο Χέλι και δεν θα τα αξιοποιήσουμε; Ξενοδοχεία στην Πελοπόννησο – AKS Porto Heli AKS Hinitsa Bay

Όποιος έχει βρεθεί στον όμορφο νομό της Αργολίδας και έχει επισκεφτεί το Ναύπλιο, το βλέμμα του σίγουρα θα στράφηκε στο φρούριο που δεσπόζει πάνω από την πόλη, το Παλαμήδι. Χτισμένο από τους Βενετούς στα τέλη του δέκατου έβδομου και τις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα, είναι ίσως το πιο διάσημο φρούριο στην Ελλάδα για την επιβλητική του εμφάνιση, τη φιλόδοξη αρχιτεκτονική του, αλλά και γιατί μέσα στους προμαχώνες του βρίσκεται και το κελί του Κολοκοτρώνη.

Μια περιήγηση στο Παλαμήδι δεν είναι ολοκληρωμένη, αν ο επισκέπτης δεν αντιμετωπίσει τα εξίσου γνωστά σκαλιά, που κατά την παράδοση είναι 999. Το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι προτιμούν να ανεβαίνουν από το δρόμο και να κατεβαίνουν τα σκαλιά στο γυρισμό. Πολλοί μάλιστα θέλουν και να τα μετρήσουν, για να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν τον αριθμό. Η αλήθεια είναι ότι τα 999 σκαλιά στο Παλαμήδι είναι μάλλον μύθος που διατηρείται γιατί ο αριθμός φαντάζει μαγικός. Από την πόλη μέχρι τον κεντρικό χώρο στο φρούριο τα σκαλιά είναι περίπου 860 και μέχρι την κορυφή ξεπερνούν τα χίλια. Αυτοί οι αριθμοί, όμως, δεν είναι εντυπωσιακοί. Τα 999 σκαλιά έχουν συνδεθεί με απόκρυφες πρακτικές, έχουν σχολιαστεί από ποιητές και λογοτέχνες, ενώ έχουν γίνει και αντικείμενο τραγουδιών. Αν κάποιος τα ανέβει και τα μετρήσει διαφορετικά, ίσως να έχει κάνει κάπου κάποιο λάθος… Ξενοδοχεία Πελοπόννησος – AKS Porto Heli – AKS Hinitsa Bay

Η Τσέτα ξεκίνησε το 1930 και ήταν ένα ομαδικό ψάρεμα, με την μορφή ενός συναιτερισμού από βάρκες (10-15) σε σχηματισμό ψαροκόκκαλου που τραβούσε η ‘ψαροπούλα’ δηλαδή ένα μεγάλο μηχανοκίνητο καΐκι που ήταν υπεύθυνο για την ‘κουμπάνια’, την διαχείριση δηλαδή των προμηθειών για όλες τις βάρκες. Οι ψαράδες ταξίδευαν έτσι δυο φορές τον χρόνο σε διάφορα μέρη, απ΄τις Κυκλάδες στις Σποράδες τα Επτάνησα και την Κρήτη. Η δουλειά στην Τσέτα κρατούσε ολόκληρη την μέρα. Κάθε βάρκα είχε στην πλώρη της έναν ψαρά με ένα βώλο δεμένο σε σύρμα. Ανάλογα με τις εντολές από το κουμάντο οι ψαράδες χτυπούσαν τον βώλο στον πάτο της θάλασσας για να τρομάξουν τα ψάρια και να τα οδηγήσουν στο σημείο που ήθελαν οι ψαράδες, το οποίο και ήταν ένα δίχτυ που είχαν τοποθετήσει σε σταθερό σημείο κοντά στην στεριά. Τα ψάρια που έπιαναν τα μετέφερε η Ψαροπούλα στον Πειραιά και στο Λαύριο προς πώληση. Αυτός ήταν ο τρόπος που οι ψαράδες του Πορτοχελίου ψάρευαν για αρκετά χρόνια, ώσπου η Τσέτα απαγορεύτηκε το 1959. Την Κυριακή στις 8 Δεκεμβρίου στις 12:30 το μεσημέρι στο λιμάνι του Πόρτο Χέλι ο Πνευματικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Πορτοχελίου μαζί με τον σύλλογο Αλιέων Πορτοχελίου (και με την βοήθεια του Ναυταθλητικού Ομίλου και τον Σύλλογο Εστιάσεων και Ποτών) θα αναβιώσουν την περίφημη Τσέτα. Ξενοδοχεία Πελοπόννησος | AKS Porto Heli

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και τα παιδιά έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν τις λίστες τους και να γράφουν γράμματα στον Αϊ Βασίλη. Πολλά «μεγάλα παιδιά» επίσης προσμένουν τις γιορτινές μέρες με ανυπομονησία για να αφήσουν για λίγο στην άκρη την καθημερινότητα και να ζήσουν το δικό τους παραμύθι. Τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα πολύχρωμα λαμπάκια έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους σε σπίτια, βιτρίνες καταστημάτων και πλατείες και οι μέρες μετρούν αντίστροφα. Τα Χριστούγεννα ήταν πάντα γιορτή αγάπης, ελπίδας και χαράς. Ήταν οι μέρες που οικογένειες, συγγενείς και φίλοι μαζεύονταν επιτέλους για να απολαύσουν την παρέα. Αν απογυμνώσουμε τις ημέρες αυτές από τον άκρατο υλισμό, με τον οποίο έχουν δεθεί, θα νιώσουμε ανάλαφροι από την πίεση των ημερών. Θα ανακαλύψουμε την πραγματική αξία των Χριστουγέννων χωρίς τα ακριβά δώρα και τα εντυπωσιακά ρεβεγιόν. Οι μέρες αυτές είναι ημέρες προσφοράς. Ας σκεφτούμε για μια φορά τους συνανθρώπους μας κι ας μοιραστούμε ότι έχουμε με αυτούς που δεν έχουν. Ακόμη κι αν έχουμε λίγα… Τότε θα καταλάβουμε την πραγματική σημασία και αξία αυτής της γιορτής. Ξενοδοχεία στην Πελοπόννησο – AKS Hotels Porto Heli

Ο Άρης Κωνσταντινίδης είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες αρχιτέκτονες του 20ου αιώνα. Γεννημένος στην Αθήνα το 1913 σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Μονάχου στην δεκαετία του 30 και επέστρεψε στην Ελλάδα όπου εργάστηκε από διάφορες θέσεις στην Πολεοδομική Υπηρεσία, στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, στον ΕΟΤ κλπ. Η Ελλάδα της ανοικοδόμησης της δεκαετίας του 1950 ήταν ο ιδανικός χώρος για την ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής και ο Κωνσταντινίδης, ως προϊστάμενος του τμήματος Μελετών του Οργανισμού Τουρισμού, σχεδίασε και επέβλεψε την κατασκευή των περίφημων ξενδοχείων Ξενία σε όλη την Ελλάδα, σε ιδανικές από πλευράς τοποθεσίας περιοχές, κάτω από το γενικότερο πλαίσιο της ανάπτυξης του τουρισμού στην χώρα. Η αρχιτεκτονική του Κωνσταντινίδη εκφράζεται μέσα στο πλαίσιο του μοντερνισμού αλλά με εμφανείς τις “συζητήσεις” των θεμάτων του με την αρχαία παράδοση. Ο ίδιος ο Κωνσταντινίδης όμως είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα διανοούμενου ο οποίος συνδυάζει την αγάπη του για την αρχιτεκτονική με την ευρύτητα γνώσεων και πνεύματος αλλά και με την ανάγκη της έκφρασης μέσα από τον λόγο. Ο ίδιος γράφει: «Πρώτα έχτιζα, σε οικοδομή, ό,τι είχα να πω, και μετά το… ξανάχτιζα με λόγια. Και γι’ αυτό, τότε, όλα όσα έγραφα ήτανε σύμφωνα με αυτά που έχτιζα». Τα κτίσματα είναι, όπως έχει επίσης γράψει, “Δοχεια Ζωής” και ο αρχιτέκτονας δείχνει με τα κτίσματά του την άποψή του για την ζωή. Η δικιά του άποψη είναι εκείνη στην οποία οι άνθρωποι ζουν “άνετα, απλά και μονιασμένα”. Μετά την επταετία της χούντας, κατά την διάρκεια της οποίας ο Κωνσταντινίδης έφυγε για την Ελβετία, ο Κωνσταντινίδης εργάστηκε ελάχιστα στον ΕΟΤ, όπου αντιμετωπίσθηκε σαν “δημοσιος υπάλληλος” και αποχώρησε το 1978 λόγω ορίου ηλικίας. Ζώντας τα τελευταία χρόνια της ζωής του γράφοντας και όχι χτίζοντας, μέσα σε ένα συνεχώς αυξανόμενο κλίμα απαισιοδοξίας, ο Κωνσταντινίδης αυτοκτόνησε το 1990. Το Ξενοδοχείο AKS Porto Heli είναι αρχιτεκτονική κατασκευή του Τάση Παπαϊωάννου ο οποίος ανήκει στην σχολή των μαθητών του Άρη Κωνσταντινίδη με εμφανείς τις επιρροές από το έργο του.

 Ξενοδοχεία Πελοπόννησος – AKS Porto Heli

Σαν παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης έχει καθιερωθεί να εορτάζεται η 31 Οκτωβρίου , ως ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων που έγινε στο Μιλάνο το 1924. Ίσως η λέξη αποταμίευση να αποτελεί όνειρο «απατηλό» αν αναλογισθεί κανείς τις οικονομικές δυσκολίες που βιώνουμε σήμερα άλλα το μήνυμα και η αξία της ημέρας αυτής μπορεί και πρέπει να γίνει οδηγός για τις γενιές που έρχονται. Να μάθουμε στα παιδιά μας πως ακόμα και όταν το ποσό που καταφέρνουμε να βάλουμε στην άκρη είναι μικρό η αποταμίευση είναι πολύ σημαντική. Τα υλικά αγαθά δεν έχουν τόση αξία όσο το να μπορείς να χρησιμοποιείς τα πράγματα που διαθέτεις για να γίνεις χρήσιμος άνθρωπος, επιτυχημένος και, πολύ σημαντικό, αληθινά ευτυχισμένος. Ξενοδοχεία Πελοπόννησος – AKS Porto Heli

Η Σοφία Βέμπο,  η τραγουδίστρια της νίκης, που τo πραγματικό της όνομα ήταν Σοφία Μπέμπο, γεννήθηκε στην Καλλίπολη της ανατολικής Θράκης στις 10 Φεβρουαρίου 1910. Βρέθηκε στον Βόλο με την οικογένεια της και τα τρία αδέρφια της το 1914 με την ελληνοτουρκική συμφωνία για ανταλλαγή πληθυσμών Έχοντας πάντα αγάπη για την μουσική, αγόρασε μια μικρή κιθάρα και άρχισε να εξασκείται με την βοήθεια της φίλης της Μαρίας Χασάπη. Η αρχή έγινε στο ταξίδι της για Θεσσαλονίκη όταν πάνω στο καράβι άρχισε να τραγουδά και να παίζει. Στο ίδιο καράβι ήταν και ο μεγαλύτερος καλλιτεχνικός διευθυντής και ιμπρεσάριος της Θεσσαλονίκης, Κων/νος Τσιμπας. Άρχισε να εργάζεται στο κοσμικό κέντρο ΑΣΤΟΡΙΑ στην συμπρωτεύουσα όπου ο κόσμος την αποθέωνε κάθε βράδυ. Πολύ σύντομα κατέβηκε στην Αθήνα και άρχισε να τραγουδάει στο θέατρο, ενώ λίγο μετά υπέγραψε συμβόλαιο με την Columbia με το αστρονομικό ποσό για την εποχή 10,000 δρχ. Η έκρηξη στην καριέρα της ήρθε με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Όλα τα θεατρικά έργα και κυρίως οι επιθεωρήσεις σατίριζαν την πολεμική επικαιρότητα γι’ αυτό και πολλά τραγούδια ξαναεγγράφονται με πατριωτικούς στοίχους για να τα τραγουδήσει η Εθνική Φωνή που εμψύχωνε τους Έλληνες στρατιώτες. Την ίδια εποχή σε μία συμβολική πράξη προσφέρει στο Ελληνικό Ναυτικό το υπέρογκο ποσό των 2000 χρυσών λιρών. Με την είσοδο των Ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα φυγαδεύεται μεταμφιεσμένη σαν καλόγρια στην Μέση ανατολή όπου συνέχισε να τραγουδάει για τα ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα. Μεταπολεμικά η καριέρα της συνέχισε να απογειώνεται δισκογραφικά, θεατρικά αλλά και κινηματογραφικά. Όλοι μας την έχουμε απολαύσει στην Στέλλα πλάι στην Μελίνα Μερκούρη αλλά και στην ταινία Στουρνάρα 288 με τον Ορέστη Μακρή. Ακόμα και στην εποχή της Χούντας και συγκεκριμένα την βραδιά του Πολυτεχνείου κρύβει φοιτητές στο σπίτι της. Σε έφοδο που γίνεται αρνείται να του παραδώσει. Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 11 Μαρτίου 1978 και η κηδεία της μετατράπηκε σε ένα πανελλήνιο συλλαλητήριο. Το μνήμα της βρίσκεται στο Α νεκροταφείο Αθήνας. Ξενοδοχεία Πελοπόννησος – AKS Porto Heli

Υπάρχει κανείς που δεν έχει δοκιμάσει μουστοκούλουρα; Αυτό το κουλουράκι αποτελεί μια πολύ θρεπτική και ελαφριά επιλογή πρωινού ή ακόμα και ενδιάμεσου γεύματος τόσο για ενήλικες όσο και για παιδά. Ας δούμε μια απλή συνταγή για μουστοκούλουρα που όμως έχει εγγυημένα αποτελέσματα νοστιμιάς! Υλικά

• 500 ml μούστο
• 500 ml ελαιόλαδο ανάμεικτο με σπορέλαιο
• 250 γρ. ζάχαρη
• 2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
• 1 κ.γ. σόδα μαγειρικής
• 1½ κ.γ. κανέλα σκόνη
• 1½ κ.γ. γαρίφαλο σκόνη
• 1 φλ. ελληνικού καφέ κονιάκ
• 1½ κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις (όσο πάρει περίπου)

Εκτέλεση Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το μούστο, το ελαιόλαδο, τη ζάχαρη, την κανέλα και το γαρίφαλο. Αραιώνουμε τη σόδα στο κονιάκ. Τα χτυπάμε με σύρμα για να αναμιχτούν. Αφού κοσκινίσουμε το αλεύρι μαζί με το μπέικιν πάουντερ, το προσθέτουμε λίγο λίγο στο μπολ μέχρι να έχουμε μια μαλακή ζύμη που δεν θα κολλάει στα χέρια μας. Πλάθουμε τα μουστοκούλουρα στρογγυλά ή ότι άλλο σχήμα θέλουμε και τα τοποθετούμε σε λαμαρίνα στρωμένη με λαδόχαρτο. Ψήνουμε τα κουλούρια στον αέρα στους 170 C για 40’. Ξενοδοχεία στη Πελοπόννησο

Κατά την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα. Η πρώτη ελιά σύμφωνα με τον μύθο φυτεύτηκε από την θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Πηγές αναφέρουν ότι μετά τις πρώτες έξι Ολυμπιάδες, που είχαν ως έπαθλο ένα μήλο, καθιερώθηκε ως έπαθλο ο κότινος, δηλαδή το στεφάνι από κλαδί της ιερής αγριελιάς που είχε βλαστήσει πίσω από τον ναό του Δία στην Ολυμπία. Στα Παναθήναια σημαντικό ρόλο έπαιζαν τα στεφάνια που φτιάχνονταν με τα κλαδιά της ελιάς του Ερεχθείου. Μια λεπτομέρεια που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι οι Αθηναίοι, που θεωρούσαν τους εαυτούς τους πολιτισμένους, κρατούσαν κλαδιά ελιάς. Λόγω του σημαντικού ρόλου που έπαιξε η ελιά ανά τους αιώνες στην καθημερινότητα των λαών της Μεσογείου και ειδικότερα στην Ελλάδα, τα κλαδιά, ο καρπός αλλά και το ελαιόλαδο, έχουν συμβολικό χαρακτήρα και κατέχουν τιμητική θέση σε διάφορες δραστηριότητες της ζωής των κατοίκων της περιοχής. Πολλά αντικείμενα καθημερινής χρήσης διακοσμούνται με μοτίβα αποτελούμενα από κλαδιά και καρπούς του ελαιόδεντρου. Έτσι, συχνά συναντάμε την ελιά να κοσμεί πήλινα και ξύλινα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, λευκά είδη, κοσμήματα κ.α. Με έμπνευση την αγροτική ζωή στην περιοχή της νότιας Γαλλίας, ο Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ Βαν Γκογκ δημιούργησε πολλούς πίνακες με θέμα την ελιά. Ο Κωστής Παλαμάς ύμνησε την ελιά στο ομώνυμο ποίημά του, ενώ στα δημοτικά τραγούδια συχνά γίνεται αναφορά στο ελαιόδεντρο και τους καρπούς του. Συγκομιδή Η ελιά ή ελαιόδεντρο είναι δέντρο αειθαλές και καρποφόρο, το οποίο ανθίζει προς το τέλος Μαΐου, ενώ ο καρπός ωριμάζει και συλλέγεται κατά τα τέλη του φθινοπώρου και αρχές του χειμώνα. Η ελιά παραδοσιακά μαζεύεται με το χέρι, και το μάζεμα της ελιάς αποτελεί εδώ και αιώνες σημαντική αγροτική δραστηριότητα σε πολλές περιοχές της Μεσογείου. Στη σημερινή εποχή ευδοκιμεί ακόμη η παραδοσιακή μέθοδος συγκομιδής: τα κλαδιά περνιούνται με το “χτένι” για να αποσπαστεί ο καρπός με μεγαλύτερη ευκολία και ταχύτητα, ενώ το έδαφος κάτω από την ελιά στρώνεται με λιόπανα. Αφού πέσουν οι ελιές από το δέντρο, οι αγρότες τινάζουν τα άκρα των ελαιόπανων ώστε να δημιουργηθούν σωροί, οι οποίοι θα καθαριστούν με το χέρι από χοντρά κλαριά και τσαμπιά προκειμένου να τοποθετηθούν στη συνέχεια σε σακιά. Είτε επιλέξετε να επισκεφθείτε την Κρήτη είτε το Πόρτο Χέλι, είναι και οι δύο περιοχές άρρηκτα συνδεδεμένες με την παραγωγή φημισμένου και καλού ελαιόλαδου. Μην ξεχάσετε να προμηθευτείτε τοπικά προϊόντα καθώς τόσο το ελαιόλαδο, όσο και ο καρπός της ελιάς είναι απαραίτητα και αναπόσπαστα υλικά της Μεσογειακής διατροφής.