Η μαντινάδα –εξελληνισμένος τύπος του βενετσιάνικου mantinada (πρωινό τραγούδι) ταυτόσημο προς το ιταλικό mantinatta– είναι αυτοσχέδιο δίστιχο, που εμφανίστηκε στο λαϊκό πολιτισμό κατά το 15ο αιώνα, ενώ επικράτησε πλήρως με τη σημερινή τυπική μορφή της τον επόμενο 16ο αιώνα. Το λαϊκό αυτό ποιητικό είδος, είναι γνωστό σε πολλές περιοχές της Ελλάδας –ιδιαίτερα στο νησιωτικό χώρο– και στην Κύπρο και ονομάζεται συνήθως δίστιχο, πατινάδα, λιανοτράγουδο, τσάκισμα κ.ά.
Οι αγαπημένοι μας Κρητικοί σχολιάζουν την επικαιρότητα με τον τρόπο που γνωρίζουν καλύτερα, τις μαντινάδες:
Εμένα το τσουκάλι μου θα’ ναι πάντα γεμάτο και ας προσπαθεί το ΔΝΤ να μου το πάει στον πάτο Την τηλεόραση ήκαψα και ανέμισα την στάχτη και με τον νου μου χάραξα έναν καινούριο χάρτη Εζήλευα τις μερσεντές και τα ακριβά αμάξια μα τώρα που μεγάλωσα τα βλέπω όλα χαράτσια Και τους τριακόσιους της βουλής να ρίξεις στον κεάδα έτσι που την κατάντησαν δε σώζεται η Ελλάδα. Είθε να δώσει ο Θεός, με την χρονιά που μπαίνει Να δούμε την Ελλάδα μας, στο φως πάλι να βγαίνει.
